Les 36: 20 minuutjes crosswind
Les:36 – Gemaakte uren: 0:20 dual, 0:00 solo. Totaal aantal uren: 30:00 dual, 03:45 solo.
De voorspelling voor vandaag zag er weer goed uit. Er zou wel bewolking zijn, maar die zou rond 2500 voet liggen, en het zicht zou meer dan 10 km zijn. Wel was er een stevig windje voorspeld.
Dat laatste klopte: de wind was vanmorgen ongeveer 10 knopen uit het zuid-zuidwesten, wat betekent dat er ongeveer een crosswind van 7-8 knopen op de baan stond. Jammergenoeg klopte de rest van het weerbericht voor geen meter, want er hing lage bewolking (ca. 1000 ft) en het was vrij heiig, waardoor het zicht ook minder dan 10 km was. Sander en ik besloten dus samen om vandaag in het circuit te blijven, en te profiteren van de windsituatie om crosswind landingen te oefenen. Na de gebruikelijke voorbereidingen (ANWB) taxieden we op ons gemakje naar baan 26 voor de take-off. De take-off met crosswind ging lekker, en ik vloog mooi opgestuurd in het verlengde van de baan richting Apeldoorn. Maar tijdens het uitklimmen merkten we al: oei, dat zicht is wel erg matig! We hoorden ook al dat andere kisten zich boven SIERRA meldden om terug te keren naar Teuge, en die meldden zich op 500 ft, dus 200 ft onder de circuithoogte. En we begrepen waarom dat was: op 700 ft was het zicht behoorlijk slecht. Er bleek toch wat motregen te zijn ontstaan en de bewolking hing nog wat lager dan eerder gemeld. Hoewel we hoorden dat er andere kisten in het circuit zaten, zagen we deze kisten niet of pas heel laat. We hebben dus veel via de radio gecommuniceerd om te weten waar iedereen zich bevond. Dit is natuurlijk geen fijne situatie, dus we besloten om er meteen een full-stop landing van te maken en te kijken of het weer later beter zou zijn.
De approach ging soepel. Ik draaide al vroeg naar final (i.v.m. de crosswind vanuit het zuiden) en kwam mooi opgestuurd voor de baan terecht. Vanwege de harde wind, en kans op wat vlagen (gusts) besloten we om met 20 graden flaps te landen, in plaats van de gebruikelijke 30 graden (of zelfs 40). Daarmee vang je iets minder wind en kun je wat stabieler naderen tijdens vlagen. Nadeel is wel dat je wat sneller binnenkomt en je wat langer over de baan zweeft voordat je uiteindelijk landt.
Vlak voor de baan gooide ik mijn crosswind-correctie erin: rechts voeten en links aileron. Dan nog eventjes netjes flaren, ondertussen meer voeten geven (bij lage snelheid is het effect van je roer wat minder en moet je dus meer trappen om recht te blijven) en uiteindelijk zette ik, onder luide aanmoediging van Sander, de kist vrijwel perfect op de baan neer. Een crosswind-landing uit het boekje dus! Jammer genoeg bleef het daar ook bij, wat na een half uur wachten was het weer niet verbeterd, en bleef er te weinig tijd over om nog verder te vliegen. Ach ja, het is nou eenmaal oktober, dus dan zit het weer wel eens tegen. Toch lekker om eventjes gevlogen te hebben, en zo’n lekkere crosswindlanding is ook wel goed voor het zelfvertrouwen!
Volgende week heb ik nog één blokje van 2 uur gepland staan. Bij mooi weer zou het een solovlucht naar Hoogeveen kunnen worden, en anders gaan we wat manoeuvres herhalen. De weken daarna heb ik blokken van 4 uur gepland, zodat we wat langere vluchten naar andere velden kunnen maken. In ieder geval op het programma staan Texel, Lelystad en Eelde/Groningen. Als tenminste het weer het toelaat, maar laten we daar maar op hopen!