Les 39: Solo een blokje om

Les:39 – Gemaakte uren: 0:00 dual, 1:00 solo. Totaal aantal uren: 31:55 dual, 05:35 solo.

Vorige week kon helaas de vlucht naar Texel niet doorgaan vanwege het slechte weer. Het was miezerig en er hing veel lage bewolking. Uiteindelijk heb ik zelfs helemaal niet gevlogen, omdat ik hoogstens wat circuitjes had kunnen vliegen maar dat voegt in dit stadium van de opleiding niet heel veel toe.

Deze week zouden we het opnieuw gaan proberen, maar door familieomstandigheden moest ik helaas de les van zaterdagochtend afzeggen. Achteraf was het weer ook niet goed geweest, het is nou eenmaal november. Ik had me er dus al bij neergelegd dat er dit weekend niet gevlogen zou worden. Zodat er op zondagmiddag plots een appje kwam van de vliegschool: het was mooi vliegweer en er was nog plek om te lessen in de C172. Ik keek naar buiten, en in Nijmegen was het alles behalve mooi vliegweer (grijs, lage bewolking, regen), maar blijkbaar was dat op Teuge anders. Ik heb dus meteen gebeld en ben in de auto gestapt.

Opklaringen boven Teuge

Inderdaad werd het weer onderweg steeds beter, en eenmal op Teuge aangekomen zag ik grote stukken blauwe lucht en wolken die allemaal ruim boven de 1500 voet hingen. Dat was dus inderdaad prima vliegweer, maar ik had natuurlijk helemaal niets voorbereid. Mirella was de instructeur van dienst en we besloten al gauw dat het prima weer was om een uurtje solo te vliegen. We hebben nog even overwogen of het zou lukken om solo heen en weer naar Hoogeveen te gaan, maar omdat de daglichtperiode om 16:55 zou eindigen zou dit een beetje krap worden. Je wil dan namelijk een half uur eerder al terug zijn op Teuge, zodat er eventueel nog een half uurtje tijd is om uit te wijken als er op Teuge niet geland kan worden. Dus Hoogeveen ging hem niet worden.

We besloten dus maar dat ik een lokale vlucht zou gaan maken, en eventueel wat airwork zou kunnen oefenen als de omstandigheden dat toelieten. Ik kreeg de PH-PVG mee, en uiteindelijk heb ik heerlijk een rustig vluchtje gemaakt richting Zwolle, en vervolgens via de IJssel weer richting Deventer. Omdat ik geen route had voorbereid, en dus ook geen navlog had, moest ik puur navigeren op zicht en op de kaart. Maar dit stukje Nederland is inmiddels zo bekend en heeft zoveel herkenningspunten (de A50, A28, Zwolle, Deventer, de IJssel) dat het geen probleem was om een rondje te vliegen en netjes weer uit te komen bij SIERRA.

De vlucht in beeld

Na de vlucht, die ongeveer 40 minuten duurde, heb ik nog wat touch-and-go’s gemaakt. De eerste landing was bar slecht (dikke stuiter op de baan), maar de tweede landing was uit het boekje. Goede snelheid, mooie flare, en midden op de centerline. Tijdens mijn derde circuit voegde er iemand vrij strak in op mid-downwind, waardoor ik minder dan een halve downwind-afstand achter hem zat. Toen hij ook nog het circuit vrij ruim vloog wist ik het al: dit gaat krap worden! Op final hoorde ik dat hij ook nog een full-stop ging maken, wat meer tijd kost dan een touch-and-go. Dus op short final moest ik besluiten om de go-around in te gaan, omdat de baan niet op tijd leeg was. Altijd prima om de go-around weer een keertje geoefend te hebben. Na het vierde circuit was de baan wel mooi leeg en heb ik een vrijwel perfecte landing gemaak. Dat was een mooie manier om af te sluiten.

Uiteindelijk heb ik geen airwork meer gedaan, maar alleen maar genoten van een prachtig vluchtje op een zonnige zondagmiddag. Pure ontspanning na een aantal vervelende dagen door familieomstandigheden. Wat een mooie hobby is dit toch, en wat een voldoening als je weer uitstapt en kan terugkijken op een mooie vlucht. Hopelijk is het volgende week mooi genoeg om naar Texel te gaan, zodat ik daarna kan gaan denken aan mijn 150-mijl solovlucht.